پرستاری بهعنوان یکی از مشاغل مهم در حوزه بهداشت و درمان، جدای از اهمیت کلیدی آن، بخش مهم و وسیعی از جمعیتت شتاغل در این حوزه را نیز شامل میشود. با توجه به شرایط بهخصوص این حرفه از قبیل اهمیت نیروی انستانی متخصت ، نوبتهتای کتاری، حجم زیاد بیماران و ... این تحقیق بر آن است که تأثیر هوش معنوی بر کیفیت ارتباط با بیمار با نقش واسطهای اختق حرفتهای را در یک بیمارستان دولتی مورد مطالعه قرار دهد. روش اجرا: پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر جمعآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی و از شاخه مطالعات میدانی به شمار میآید و از حیث ارتباط بین متغیرهای پژوهش از نوع توصیفی ت پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 350 پرستار از یک بیمارستان دولتی، که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای تعداد 183 پرستار با استفاده از فرمول کوکران بهعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوری اطقعات، از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. روایی پرسشنامهها از طریق روایی محتوی و دریافت نظرات 10 نفر از متخصصین حوزه مدیرت و روانشناسی صنعتی ت سازمانی مورد تائید قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS22.0 و AMOS22 موردبررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان میدهد که هوش معنوی بهعنوان متغیر مستقل در سطح اطمینان 95 ٪ بر اخق حرفهای و کیفیت ارتباط با بیمار تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین اخق حرفهای بهعنوان متغیر مستقل در سطح اطمینان 95 ٪ نیز بر کیفیت ارتباط با بیمار تأثیر مثبت و معناداری دارد. بحث: بر مدیران بیمارستانها و نیز پرستاران لازم است به هوش معنوی توجه ویژهای را مبذول دارند که طبق نتایج تحقیق حاضر، منجر به بهبود رعایت اخق حرفهای و کیفیت ارتباط با بیمار میشود.
