مقاله حاضر به مطالعه کارویژه توزیعی نظام سیاسی پهلوی که با توزیع ارزش ها و منابع کمیاب در سطح جامعه مرتبط است، اختصاص دارد و با بررسی ویژگی ها و نتایج سیاست های توزیعی نظام سیاسی پهلوی، به نقش نتایج این سیاست ها در ایجاد نارضایتی عمومی و شکل گیری وضعیت انقلابی در ایران پرداخته است. با توجه به ماهیت موضوع برای گردآوری داده ها از روش اسنادی و منابع کتابخانه ای استفاده شده است. نوع داده های گردآوری شده از دو نوع کمی و کیفی است که برای تحلیل آنها از روش تحلیل کیفی استفاده شده است. از نظر ماهیت، این پژوهش از نوع توصیفی و تاریخی است. فرضیه مقاله عبارت است از: «الگوی توزیع منابع و ارزش ها در نظام سیاسی پهلوی سبب توزیع نامتوازن، نابرابر و ناعادلانه منابع و ارزش ها در سطح جامعه ایران تأثیری عظیم بر ایجاد شکاف بهره مندی و نارضایتی شد که از عوامل زمینه ساز وضعیت انقلابی در این دوره است». یافته های پژوهش نشان می دهد الگوی توزیعی رژیم در سه حوزه منابع و ارزش های اقتصادی، سیاسی و منزلت اجتماعی سبب ایجاد و تعمیق شکاف های بهره مندی در جامعه ایران و عامل نارضایتی هایی شد.
