صنایع نفت و گاز متضمن قرارداد ها و توافقات پیچیده، پرمخاطره و پر هزینه ای هستند که معمولا برای مدت طولانی منعقد می شوند. قراردادهایی که روابط میان طرف های مختلفی که در این بهره برداری ها مشارکت دارند را تنظیم می کند. لذا بنابر پیچیدگی این فعالیت ها و اقدامات و روابط میان نهادهای وابسته، صنایع نفت و گاز در پتانسیل اختلاف و مناقشه زیادی قرار دارند به دلایل که در این مقاله تشریح می شود صنایع نفت و گاز حل اختلاف توافق شده(ADR) را به رسیدگی قضایی ترجیح می دهند .داوری روشی غیرترافعی برای حل اختلاف است که ماحصل برد-برد باشد لذا به نظر می رسد داوری امکان تداوم رابطه ای مناسب حتی پس از اتمام پروسه داوری را برای طرفین به ارمغان می آورد و این مسئله به ویژه در روابط و عملیات های نفت و گاز که مستلزم قراردادی طولانی مدت است حیاتی می باشد.