آلودگی برنج توسط عناصر جزئی تبدیل به یک موضوع نگران کننده جهانی در رابطه با امنیت غذایی و ریسک سلامتی انسان شده است. برنج محصول اصلی مازندران و همچنین غذای اصلی مردم منطقه و کشور می باشد. بنابراین، تحقیق در مورد غلظت عناصر جزئی و تعیین وضعیت امنیت غذایی برای مصرف انسان در کشت اول و دوم برنج بسیار ضرروری است. این طرح روی 240 جفت نمونه برنج ) 120 جفت نمونه کشت اول و 120 جفت نمونه کشت دوم( برداشت شده از شالیزارهای شهرستان های آمل، بابلسر، محمودآباد و فریدونکنار انجام گرفت. غلظت عناصر جزئی )آرسنیک، کادمیوم، سرب و جیوه( دانه های برنج به منظور ارزیابی ریسک مصرف، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان سیبل خطر هدف برای تمامی عناصر مورد مطالعه و نیز میزان سیبل خطر کل کمتر از یک بهدست آمد. میزان جذب روزانه تمای عناصر در تمامی شهرهای مورد مطالعه کمتر از میزان مجاز ارائه شده توسط متخصصان افزودنیهای مجاز کمیته مشترک سازمان بهداشت جهانی و فائو بود. میانگین غلظت عناصر مورد مطالعه در برنجهای کشت شده در نوبتهای اول و دوم پایین تر از میزانی بود که در بلند مدت خطرات بهداشتی را متوجه مصرف کنندگان آنها کند.
