آﻧﭽﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎی اﻣﺮوز ﻣﺎ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد ﻧﻪ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎﯾﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎ و ﺗﮑﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه از ﺗﻮدهﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ را ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺘﺒﺎدر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺷﺎﯾﺪ اﯾن‌گوﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﻣﺎ اول ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی اﺳﺖ. در صورتی که رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان از فضاهای شهری ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺪاوم ﻫﻮﯾﺖ در ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺒﺎت اﯾﺠﺎد ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﯾﺎ قسمتی از آن می‌باشد و این حس باعث پیوند فرد با مکان می‌شود که در آن انسان خود را جزئی از مکان می‌داند. منطقه نارمک در منطقه هشت تهران قرار گرفته است و متاسفانه از دهه 80 به بعد کالبد محله در اثر افزایش تراکم ساختمانی دچار دگرگونی گردید و با مشکلاتی روبه‌رو شد، بدین منظور یکی از اهداف اصلی این پژوهش ارائه راهکارهایی برای ساماندهی فضای شهری نارمک به منظور افزایش حس تعلق ساکنان تعیین شد. این تحقیق ترکیبی از پژوهش کمی و کیفی است. از منظر هدف تحقیق از نوع کاربردی و داده‌ها در قالب روش‌های توصیفی ـ تحلیلی ارائه شده‌اند. منابع نظری از منابع کتابخانه‌ای که شامل پایان‌نامه، مقاله و کتب فارسی و اینترنت استفاده گردید و در ارتباط با نمونه موردی از مشاهده، عکس برداری، اسناد و طرح‌های موجود و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان محله نارمک بود و حجم نمونه به علت شرایط حاد کرونایی 116 عدد است که تمام پاسخگویان افراد بالای 16 سال هستند، با استناد به مبانی نظری، این پایان نامه دارای 57 شاخص در قالب 8 متغیر طبقه بندی شد که در ایجاد افزایش حس تعلق به مکان در فضاهای شهری مورد ارزیابی واقع شد. نتایج حاکی از آن است که شاخص‌های امنیت و فعالیت‌های اختیاری در نارمک در وضع نامطلوبی قرار دارند و از حیث دسترسی به خدمات، شاخص دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی و همین‌طور در ارتباط با متغیر تنوع امکانات میزان رضایت از داشتن پارک و بوستان خیلی خوب به نظر می‌رسد که از این موضوع نتیجه میگیریم محله نارمک از بابت دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی و همین‌طور داشتن پارک و بوستان در وضعیت خیلی خوبی قرار دارد.
