مجتمع های مسکونی یکی از مکان هایی هست که در حال حاظر مکانی برای زندگی افراد بسیاری با قومیت و قشر متفاوت از جامعه می باشند . با توجه به این که ساختمان ها با استفاده بی رویه و مصرف عظیم از منابع تجدید ناپذیر و ایجاد آلودگی محیط زیستی و متناسب نبودن ساختمان ها با اقلیم و معماری بومی باعث ایجاد مساله بحران انرژی و سوخت فسیلی در دنیای امروزه شده است بر همین اساس معماری پایداری که در سه حوزه اجتماعی ،اقتصادی وزیست محیطی که مثلث پایداری نامیده می شود توجه ویژه ای کرده است . از این رو پژوهش حاضر با هدف ارئه شاخص های پایداری موثر بر هر بعد از مثلت پایداری از روش دلفی که فرایندی ساختار یافته برای جمع آوری و طبقه بندی دانش موجود در نزد گروهی از کارشناسان و خبرگان است از طریق توزیع پرسشنامه هایی در بین این افراد و بازخورد کنترل شده پاسخ ها و نظرات دریافتی صورت گرفته است .نتایج حاصل شده بیان کننده متغیر های فرعی هویت که شامل داشتن تصویر ذهنی مطلوب ، وجود فضای جذاب ، داشتن پیوند بین عناصر ، خوانایی ، حس تعلق وامنیت عابران پیاده ، امنیت در فضا هاو امکان نظارت بر بازی کودکان را از اجزا ایمنی و امنیت مجتمع ها بیان می کند.زیر معیار هایی همچون مناسب بودن فضا ها برای پیاده روی، وجودفضای با کیفیت برای بازی کودکان، کیفیت فضای داخلی، رضایت از امکانات در حوزه سرزندگی گنجانده می شود.میزان مراوده ساکنین با همسایگان، مشارکت و نگداری مجتمع، رضایت از همسایگی را هم میتوان از شاخص های فرعی تعلق خاطر دانست.میزان تراکم جمعبتی و بهره مندی از نظر ساکنان در بهبود وضع مجتمع دو مورد از معیار های مشارکت می باشد.وجود فضای سبز و رضایت ساکنان از فضای سبز عواملی از سنجش فضای سبز ساختمان ها است. استفاده از مصالح بومی و قابل بازیافت، استفاده از انرژی های طبیعی در مجتمع مسکونی به بعد زیست محیطی مربوط می گردد. رضایت ساکنان از نظافت مسیر ها، فضای باز و سیستم جمع آوری زبانه جزء عناصر نظافت و بهداشت هستند. و در آخر رضایت ساکنان از هزینه خرید واحد مسکونی و دسترسی راحت برای خرید های روزانه و فواصل ارتباطی را به ترتیب با توجه به نظر متخصصان از ابعاد پایداری اقتصادی و کالبدی هستند
