مروزه یکی از مهمترین مشکلات معماری بناهای مازندران که تأثیرات منفی بسیاریبر کیفیت های فرهنگی بصری شهرها نهاده است، عدم تأثیر مؤلفه های هویت ساز بر فرایند طراحی بناها محسوب می شود. خصوصیات اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر شهر، بیانگر هویتی است که در کالبد معماری آن شهر نهفته است. از طرفی، طراحی ساختمان های مسکونی هنگامی مقبولیت خود را تثبیت می کند که از معیارهای برخاسته از توان سرزمین و جامعه شکل بگیرد و با گذشت زمان همچنان توان پاسخگویی خود را حفظ کند. متأسفانه در دنیای امروز، تحولات سریع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، هویت شهرها را به چالش کشیده است. در این میان، حتی هویت اقلیمی شهر، دستخوش تغییر شده است در حالیکه اقلیم به عنوان یکی از شاخص های منطقه در طول زمان تغییر چندانی نکرده است. دستیابی به آسایش حرارتی در بناهای اقلیم معتدل خزری، ترجیحاتی را به معماری وارد می سازد که پیروی از این دستورات، نه تنها تأثیر بسیاری بر کالبد بنا می نهد، بلکهسازگاری محیطی و ماندگاری بالایی به همراه خواهد داشت. به نظر میرسد با واکاوی تأثیرات اقلیم بر فرم معماری و استخراج الگوهای بومی سازندهی هویت اقلیمی بناها، راهکارهای مناسبی در راستای بازگرداندن هویت به شهرهای مازندران به دست آید.
