نمای خارجی ساختمان به عنوان عنصر جداکننده محیط داخل و خارج، می تواند با خاصیت مقاومت حرارتی بالا، محیط داخلی ساختمان را نسبت به دمای محیط بیرونی حفظ کند و نقش اساسی در کنترل شرایط محیطی و مصرف انرژی داشته باشد. در سالهای اخیر پژوهشهای بسیاری با الهام از طبیعت صورتگرفته است؛ از جمله راه کارهایی که با الهام از طبیعت جهت بهرهوری انرژی گرمایی صورتگرفته میتوان به بررسی مکانیزم انتقال حرارت خز حیوانات )ضخامت لایه خز، الیاف خز، جهت زاویه الیاف و تعداد الیاف در واحد سطح( و سپس انتقال اصول و عملکرد آن به نمای ساختمان و کاهش اتالف انرژی اشاره کرد. بررسی مصالح نوین و بهکارگیری آنها در پوسته ساختمان تا چه اندازه در بهرهوری مصرف انرژی کارآمد است پرسشی است که این پژوهش به آن پرداخته است. تحقیق پ یش رو، باهدف بهحداقلرساندن مصرف انرژی گرمایی در ساختمانهای استان اردبیل که باتوجهبه موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی سردی که دارد، و جداره ساختمانهای متعارف آن که توانایی پاسخ کامل به مشکل سرما و حفظ انرژی حرارتی داخلی ساختمانها را ندارند، با طراحی جدارهای ترکیبی با رویکرد بیونیکی و الهام از پوسته حیوانات، با رویکرد مبتنی بر داده محاسباتی، میزان بهره وری انرژی آن را بهوسیله نرمافزار انرژی پالس، اندازه گیری کرده است. ضمن پرداخت و تحلیل نتایج مواردی از قبیل نوع مصالح انتخاب شده، ضخامت و ویژگیهای حرارتی آنها بیان می گردد. طبق نتایج بدست آمده از بین 6 مدل جداره ترکیبی پیشنهادی با ضخامت های متفاوت، جداره پیشنهادی ششم با 2 سانتیمتر ماده تغییرفازدهنده )PCM )و 8 سانتیمتر عایق حرارتی پل یاستایرن منبسط شده با کاهش 64.6 درصدی تبادل انرژی گرمایشی و کاهش 25.6 درصدی تبادل انرژی سرمایشی بهترین عملکرد را از نظر بهرهوری انرژی حرارتی ساختمان داشته است. همچنین مدل ششم سبب کاهش 38.2 و 27.8درصدی مصرف برق گرمایشی و سرمایشی شده است، به طورکلی نیز سیستم تهویه مطبوع در طی 12 ماه سال کاهش 37 درصدی داشته است.
