هدف:از اهداف اصلی این پژوهش بومیسازی بادگیر نوین شرکت منودرافت بر اساس معماری بومی و اقلیم معتدل و مرطوب شمال ایران در رو ستای قراخیل صورت گرفتها ست که منجر به کاهش زمان استتفاده از ستیستتم های تهویه مکانیکی برای تهویه ابنیه و بکارگیری عناصتر معمارانه در حجم و نمای ابنیه با کارکرد تهویه صرفه جویی در مصرف انرژی در ابنیه مسکونی میباشد. روششنااسنی پژوهش: در بخش اول با استتتفاده از ملالعات کتابخانهای در زمینه بادگیرهای ستتنتی و نوین و اصول و ضوابط تهویه طبیعی در واحد مسکونی در معماری شمال ایران بررسی می شود. سپس در بخش دوم با برر سی گونههای م سکونی موجود در رو ستا با ا ستفاده از ملالعات کتابخانهای و انجام ملالعات میدانی به بررستی تناستبات عددی ف تاها و بازشتوها به تحلیل جریان هوا از طریه استتفاده از نرمافزار پرداخته و با افزودن بادگیر نوین به طراحی م سکن رو ستایی به تحلیل شرایط آ سایش پرداخته میشتتود و بادگیر مدرن را با در نظر گرفتن تمامی اصتتول و قوانین جانمایی نمودهو در بخش ستتوم با استتتفاده از نرم افزار به تحلیل میزان مصتترف انرژی و نحوه تهویه و میزان آستتایش و اقتصتتادی بودن یا نبودن پروژه طراحیشده پرداخته میشود. یافتهها:بر ا ساس ملالعات انجام شده، طراحی واحد م سکونی باید جهتگیری شمالی جنوبی دا شته با شد و تنها سبات ف ایی آن ملابه معماری بومی طبه تنا سبات طلایی با شدو همچنین با درنظر گرفتن باز شوهایی که 30 % دیوار را ت شکیل میدهند و تنها یکسوم آن ب سته است، بهینهترین حالت ممکن را دارد که با جانمایی بادگیر چهارطرفه با ستقف شتیبدار در بخش شتمال یا جنوب ف تا حداک ر شترایط آسایش ممکن را ایجاد میکند. نتیجهگیری: با جانمایی بادگیر مدرن در بخش شتتتمالی یا جنوبی پلان و تحلیل نتایا حاصتتتل از نمودارهای بدستآمده، نشان داده شدهاست که بیشتر زمان در طول روز و ماه در شرایط آسایش قرار داد و میتوان از این نوع بادگیر در دیگر ف تتاهای مستتکن مانند خواب استتتفاده نمود با توجه به آنکه بهصورت دستی قابلیت کنترل را دارد.