در سالهای اخیر، آنتیبیوتیک ها بطور گستردهای برای درمان بیماریهای عفونی مختلف در پزشکی و دامپزشکی استفاده میشود. تشخیص مکرر آنتی بیوتیک های مختلف مانند سیپروفلوکساسین در آب های سطحی و آشامیدنی در سراسر جهان توجه پژوهشگران مختلف را به خود جلب کرده است. روش های فیزیکی و شیمیایی مختلفی برای حذف این آالینده ها از محیط های آبی بکار گرفته شده است که در این میان روش تخریب فتوکاتالیستی به عنوان روشی ارزان، پاک و کارآمد میتواند برای حذف این آالیندهها استفاده شود. در این پژوهش برای تخریب آالینده سیپروفلوکساسین تحت تابش نور مرئی، فتوکاتالیست کامپوزیت طرح Z ،FESEM ،FTIR ،XRD های آنالیز توسط و سنتز g-C3N4 S-doped /BiVO4 مستقیم EDX، MAP، BET و DRS شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از طراحی آزمایش و روش سطح پاسخ قاعده مرکب مرکزی، تاثیر چهار پارامتر مقدار کامپوزیت، غلظلت اولیه سیپروفلوکساسین، pH و مدت زمان تابش بر روی درصد حذف سیپروفلوکساسین در فاز ناپیوسته بررسی شد و برای رسیدن به بیشترین درصد حذف، بهینه شدند. نتایج نشان داد در شرایط بهینه مقدار فتوکاتالیست= mg ،120.922 غلظت اولیه سیپروفلوکساسین= L/mg ،10 pHمحلول ورودی=3 و مدت زمان تابش المپ= 105.076 دقیقه، 93.572 درصد حذف صورت میگیرد. مدل های سینتیکی شبه درجه اول، درجه دوم و شبه درجه دوم برای بررسی سینتیک تخریب فتوکاتالیستی سیپروفلوکساسین مورد مطالعه قرار گرفتند که مدل درجه دوم بهترین مطابقت با دادههای تجربی را نشان داد.
