اصلاح پساسنتزی (PSM) چارچوب های فلزی-آلی (MOFs) به عنوان مسیری برای دسترسی به ویژگی های قابل توجه تر MOF ها در دهه گذشته اهمیت بیشتری پیدا کرده است. پایان نامه دکتری حاضر به طراحی و اجرای تکنیک های اصلاح پساسنتزی در MOF ها به منظور اصلاح خواص فیزیکوشیمیایی آنها توسط روش های سنتز مستقیم رایج و سپس بررسی کاربرد های آن ها اختصاص یافته است. ابتدا یک سری MOF بر پایه لیگاند های شیف-باز کربوکسیلاتی با نام های عمومی زیر سنتز شدند. 1- TMU-3 2- TMU-16 3- TMU-16-NH2 4- ZIF-8 سپس با استفاده از فلزات فعال کاتالیزگری مانند پالادیم و مس و همچنین مولکول های آلی مانند گلی اکسال، اوره، لومینول و 1،3 پروپان سولتون و یا ترکیب با سایر مواد متخلخل سنتی موجود و با بکارگیری انواع روش های پسا سنتزی هم در حفره و هم در لیگاند های آلی که چارچوب را تشکیل می دهند اصلاح شدند. در نهایت ویژگی ها و کاربرد های MOF های اصلاح شده: • Pd@TMU-3 • Pd@TMU-16 • Pd@TMU-16-NH2 • Cu@TMU-16-NH2-Gl • TMU-16-NH2-Urea-SO3H@Cu • Fe3O4@SBA-15-SO3H@ZIF-8 • Fe3O4@SBA-15-SO3H@ZIF-8@Pd • Fe3O4@CFC-COOH@TMU-16@Cu • Luminol@TMU-3 با توانمندی های جدید و منحصر به فرد در زمینه های مختلف: 1- به عنوان نانو کاتالیزگر ناهمگن در واکنش های آلی نظیر سونوگاشیرا، سوزوکی، A3، بیجنیلی 2- به عنوان جاذب در حذف آلاینده هایی نظیر رنگ متیلن بلو 3- به عنوان جاذب در جداسازی آلاینده های دارویی نظیر داروهای سیتالوپرام و دیازپام 4- به عنوان حسگر در شناسایی آلاینده هایی دارویی نظیر آنتی بیوتیک ها مورد مطالعه قرار گرفتند.