طاهره السادات آقاجانزاده

گلوکوزینولاتها ترکیبات نسبتا غیر فعالی هستند ولی بعد از تخریب گیاه توسط پاتوژنها از طریق آنزیم میروزیناز گیاه به ترکیبات سمی از قبیل ایزوتیوسیاناتها تبدیل می شوند تا به این ترتیب موجب مقاومت گیاه در برابر پاتوژنها گردند . با این وجود هنوز تعداد زیادی از قارچهای بیماریزا قادر به ایجاد آسیب به گیاهان حاوی گلوکوزینولاتها می باشند. احتمالا این قارچهای بیماریزا به طریقی قادر به غلبه کردن سیستم دفاعی گلوکوزینولات-میروزیناز موجود در گیاه میزبان می باشند. در مطالعه حاضر دو قارچ بیماریزای نکروتروف با نامهای Alternaria brassicicola و Botrytis cinerea انتخاب گردیدند. سپس رشد نسبی میسلیا و فعالیت آنزیم میروزیناز قارچها جهت نشان دادن عملکرد آنها در مواجهه با سیستم دفاعی گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. جهت کشت قارچها از محیط کشت مایع پوتیتیو دکستروز حاوی 106×1 اسپور در هر 100 میلی لیتر آب استریل شده استفاده شد. سپس قارچهای 5 روزه به مدت 24 ساعت در معرض گلوکوزینولات (sinigrin) قرار گرفتند. فعالیت آنزیم میروزیناز قارچها با استفاده از روش فتومتریک کمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان رشد نسبی میسلیای B. cinerea در حضور ترکیبات سمی حاصل از تجزیه sinigrinتغییر معنی داری نداشته است و حتی رشد brassicicola A. به میزان 5/1 برابر افزایش یافت. همچنین فعالیت آنزیم میروزیناز در هر دو قارچ افزایش یافت، اگرچه فعالیت آنزیم میروزیناز در brassicicola A. 5 برابر بیشتر از B. cinerea بوده است. در واقع نتایج حاکی از آن است که قارچها مخصوصا brassicicola A. از طریق آنزیم میروزیناز خود در برابر سیستم دفاعی گیاه (گلوکوزینولات-میروزیناز) مقاومت کرده و احتمالا گلوکوزینولاتهای گیاه را به ترکیبات غیر سمی و یا با سمیت کمتر تبدیل کرده است