استفاده بیش از حد مواد شیمیایی زراعی مبتنی بر مس یکی از دلایل اصلی تجمع مس اضافی در خاک های کشاورزی است. عنصر مس در سطوح بهینه در خاک و به دنبال آن در گیاهان، رشد و نمو و فرآیندهای مهم فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان را تنظیم میکند. اگرچه در غلظتهای بالاتر از غلظت بهینه، عنصر مس اثرات مضری را در گیاهان ایجاد میکند و در نهایت به کاهش رشد و بهره وری گیاهان منجر میشود. بررسی حاضر اثرات مخرب مس بر پارامترهای رشد و فیزیولوژیک گیاه کلزا و تاثر کاربرد خارجی تیامین بر بهبود این خسارات را بررسی میکند. در مطالعهی حاضر تاثیر کاربرد خارجی تیامین ( 50و 75میلیگرم بر لیتر) به صورت محلول پاشی بر اثرات نامطلوب مس ( 20ماکرومولار) در گیاه کلزا بررسی شد. به منظور انجام این پژوهش دانه رستهای ده روزه گیاه کلزا در محیط کشت هیدروپونیک در شرایط کنترل شده تحت تیمارهای مس، تیامین و مخلوط مس و تیامین رشد داده شدند. نتایج نشان داد که وزن تر اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تنش عنصر مس به ترتیب 30و 13درصد نسبت به گیاهان کنترل کاهش یافت و استفاده از تیامین خارجی به همراه مس نتوانست این کاهش وزن را بهبود دهد. میزان مالون دی آلدئید در اندام هوایی گیاهان تحت تنش مس حدود 53درصد و در ریشه 24 درصد نسبت به ریشه گیاه کنترل افزایش یافت. همچنین تنش مس سبب شد میزان پراکسید هیدروژن در اندام هوایی و ریشه گیاه کلزا نسبت به کنترل به ترتیب 22/5و 5درصد افزایش یافت. استفاده از تیامین موجب کاهش میزان مالون دی آلدهید و پراکسید هیدروژن در گیاه تحت تنش عنصر مس شد و سبب بهبود این خسارت گردید.
