اقتصاد در حال مواجه شدن با یک پارادایم نوین در ایجاد ارزش توسط شرکتها و بنگاههای تجاری در هزاره جدید است و این تغییرات ارزش، در مدلهای گزارشگری متداول سنجش و منعکس نمی گردد چراکه معیارهای متداول برای سنجش ارزش و رشد شرکتها تصویر جامع و کاملی را با رویکرد پایداری در بلندمدت فراهم نمی کند. در واقع ، در اقتصادهای مبهم امروزی با افزایش نقش و تاثیر دارائیها و عوامل نامشهود ، روشها و مدلهای کسب و کار رایج حاکم بر بنگاهای تجاری ناکام بوده اند. از این رو، در حوزه تحقیقات حسابداری و حرفه حسابداری مقوله جدیدی تحت عنوان " گزارشگری یکپارچه " برای پاسخگویی سریع به این تغییرات و درک آثار و پیامدهای آن بر سازمانها و شرکتها به عنوان یک جریان و جنبش مفهومی و تحقیقاتی در حال شکل گیری است. همچنین، در ادبیات آکادمیک و نهادهای حرفه ای حسابداری نیز توجه خاصی به این مفهوم نوظهور برای تبیین و درک آن در محیط کسب و کار به منظور توسعه استانداردها و رهنمودهای جدید گزارشگری یکپارچه متمرکز شده است. در این مقاله، ابتدا به بررسی روند تکامل گزارشگری شرکتها و مفاهیم آن در محیط اقتصادی بنگاههای تجاری و فضای کسب و کار در سطح بین المللی پرداخته می شود. سپس، نقش و تلاشهای نهادهای حرفه ای حسابداری را در مسیر تکامل گزارشگری یکپارچه به منظور تدوین استانداردهای گزارشگری و افشاء ابعاد مختلف آن مطرح می شود. همچنین، روند و چشم انداز آینده گزارشگری یکپارچه و چالشهای پیش روی آن و مسیر تحقیقات آتی مرتبط با آن در حرفه حسابداری برای شفافیت و پاسخگوئی جامع به انتظارات ذینفعان مورد بحث قرار می گیرد. نهایتا" به ضرورت و اهمیت توجه به این مقوله در سطح شرکتها و بنگهاهای اقتصادی ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه و در حال گذار به اقتصاد خصوصی به ویژه در سطح بازار سرمایه و شرکتهای دولتی و بزرگ پرداخته می شود.
