داراییهای نامشهود قابلیتهای پویای شرکت میباشد که از شایستگیها و منابع دانشی شامل ساختار سازمانی، مهارتهای کارکنان، قابلیتهای نوآوری تحقیق و توسعه، میزان مشتریان، علائم تجاری و سهم بازار ایجاد شده است. امروزه بخش عمدهای از ارزش شرکتها، منعکسکننده داراییهای نامشهود است؛ بنابراین برای ارزیابی شرکت، نه تنها باید داراییهای مشهود را در نظر گرفت، بلکه باید به توانایی و قدرت ایجاد ارزش به وسیله داراییهای نامشهود نیز توجه کرد و امکان ارزشگذاری آنها را فراهم نمود.