عالقه فزایندهای به نحوه پاسخگویی شرکت‌ها به تخریب محیط زیست و چالش‌های اجتماعی در سطح جامعه، شهروندان و فعالان اجتماعی وجود دارد. شرکت‌ها از طریق گزارش‌های پایداری اقدام به افشا در این خصوص می‌نمایند، اما اطمیناندهی به این گزارش‌ها توسط حسابرسان انجام میشود که موجب اعتمادبخشی به ذینفعان میگردد. هدف این پژوهش، شناسایی روند توسعه پژوهشهای انجام شده در زمینه اطمینانبخشی به گزارش‌های پایداری و شناسایی چالشها و مسیر آینده است. اطمینانبخشی پایداری و کیفیت افشا پایداری حوزه‌های نوظهوری هستند که به توجه محققان نیاز دارند. نتیجه این پژوهش باعث توجه و تمرکز بیشتر به حوزه اطمینانبخشی پایداری میشود که پیامد آن ارائه مقاله‌های بیشتر، برگزاری سمینارهای تخصصی، انجام پژوهش‌هایی با عناوین بهتر و همچنین توجه ویژه به حوزه‌های جدید که هنوز مورد توجه قرار نگرفته از جمله، اثراتی که اقلام گزارشگری پایداری بر صورتهای مالی میگذارد، سطوح اطمینان و چالش‌های اطمینانبخشی پایداری میباشد. محققان در مورد پژوهشهای اطمینانبخشی پایداری در حال بررسی مجدد نظریه‌هایی مانند نظریه نمایندگی هستند. زیرا برخی از پژوهشها بر این باورند که نظریه نمایندگی بسیاری از انگیزه‌های انسانی را نادیده گرفته و تنها بر جنبه منفعت شخصی تمرکز کرده است. درک این قبیل مسائل و ترکیب آنها با اطمینانبخشی پایداری و تأثیر آن بر سایر متغیرها منجر به جهت‌گیری آینده پژوهشها در رابطه با اطمینان بخشی پایداری و پژوهشهای بین رشت‌های آن میشود.
