داشتن زیربنای فلسفی در هر پژوهشی حائز اهمیت است زیرا پیروی از یک پارادایم خاص منجربه انجام پژوهش خواهد شد. بر این اساس در هر حوزه پژوهشی یک الگوی غالب وجود دارد که به موجب آن پژوهش انجام خواهد شد. شیوع بحران به معنای گسترش آشفتگی، درماندگی، اخالل و بحران از بازارهای مالی یک کشور به کشور دیگری است که اغلب بهواسطه تعامالت نرخ ارز، نوسانات قیمتهای سهام، جریانهای سرمایه بهواسطه سرمایهگذاری در اوراق بهادار خارجی صورت میپذیرد. سرمایهگذاری در اوراق بهادار خارجی، سرمایهگذاری توسط افراد غیرمقیم در انواع اوراق بهادار مختلف مانند سهام، اوراق قرضه و غیره میباشد.هدف این پژوهش یافتن پارادایمهای موجود مرتبط با شیوعبحران در بازارهای مالی است. این مقاله فرصت انجام پژوهشها در سایر رویکردهای نمونهای را فراهم ساخته واستفاده از پارادایم تفسیرگرایانه در پژوهشهای شیوعبحران دربازارهای مالی را مورد بررسی قرار داده است. بدین منظور نخست پارادایمهای موجود و غالب در حوزه مالی و در ادامه پارادایمهای مرتبط با پژوهشهای شیوع بحران در بازارهای مالی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. سپس رویکرد تفسیرگرایانه شیوع بحران در بازارهای مالی مطرح گردید. در نهایت نتایج نشان داد که الگوی غالب در حوزه مالی و تحقیقات شیوع بحران در بازارهای مالی درگیر کارکردگرایی-اثباتگرایانه میباشند
