در این پژوهش به بررسی اثرات ضد میکروبی محلول فعال‌شده با پلاسما به صورت افشانه بر روی پلیت باکتری اشریشیا کلی و همچنین موش صحرایی بیمار با تلقیح باکتری در ریه‌ی آن پرداخته شده است. در سال‌های اخیر محلول نرمال سالین به عنوان موثرترین روش در درمان عفونت‌های ریوی همچون برونشیت ریوی معرفی شده است. بنابراین در این پژوهش از محلول نرمال سالین، نرمال سالین فعال‌شده با پلاسما و همچنین نرمال سالین فعال‌شده با پلاسمای حبابی با سدیم هیپوکلریت به صورت افشان استفاده شد و تاثیر آن‌ها بر مهار باکتری اشریشیا کلی را مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از شش گروه موش صحرایی (در هر گروه سه سر) از نژاد ویستار با وزن حدود 180گرم به ترتیب زیر استفاده شد: موش‌های بیمار بدون درمان به مدت 7 روز(بیمار7)، موش‌های بیمار بدون درمان به مدت 14 روز(بیمار14)، موش-های بیمار درمان شده با سرم سالین به مدت 7 روز(بیمار+سالین)، موش‌های بیمار درمان شده با سرم سالین فعال شده با پلاسما به مدت 7 روز(بیمار+پلاسما)، موش‌های سالم درمان شده با سالین به مدت 17 روز (سالم+سالین) و موش‌های سالم درمان شده با سرم سالین فعال شده با پلاسما به مدت 17 روز(سالم+پلاسما). باکتری اشریشیا کلی به ریه موش‌ها تلقیح شد و عفونت ریوی با کشت مجدد میکروبی تایید شد. موش‌ها در 7 روز، هر روز به مدت 30 دقیقه داخل محفظه‌ی بسته، مقدار 36 میلی‌لیتر از افشانه آب نمک فعال شده توسط پلاسما را استنشاق کردند. سپس موش‌ها با کتامین-زایلازین بیهوش شده، از قلب آن‌ها خون‌گیری شد و سرم جدا گردید. میزان فعالیت چهار پارامتر آنزیم کاتالاز،آنزیم پاراکسوناز، مقدار مالون دی آلدئید و میانگین ظرفیت تام آنتی اکسدانی در سرم بررسی گردید. از ریه موش‌ها مقطع بافتی تهیه شد و تغیرات هیستوپاتولوژیک به وسیله میکروسکوپ نوری ارزیابی شد. نتایج بررسی سرم خونی نشان می‌دهد که مقدار مالون دی آلدئید در گروه بیمار بدون درمان 7 روزه نسبت به گروه سالم افزایش معنی‌داری یافت. درمان با سالین و سالین با پلاسما در موش‌های بیمار مقدار مالون دی آلدئید سرم را به طور معنی‌داری افزایش داد. فعالیت آنزیم کاتالاز در موش‌های بیمار در مقایسه با سالین کاهش معنی‌داری داشت در حالی که درمان با پلاسما یا سالین موجب افزایش فعالیت کاتالاز در مقایسه با گروه بدون درمان شد. تغییرات معنی‌داری در این گروه‌ها در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم مشاهده نشد. فعالیت پاراکسوناز سرم در گروه سالم دریافت‌کننده سالین افزایش معنی‌داری نسبت به گروه سالم دریافت‌کننده پلاسما و بیمار بدون درمان و بیمار درمان شده با سالین داشت در حالی که فعالیت پاراکسوناز در گروه بیمار درمان شده با پلاسما افزایش قابل توجهی یافت و با همه‌ی گروه‌ها به جز گروه سالم تیمار شده با سالین معنی دار بود. تغییرات هیستوپاتولوژیک در ریه بافت موش‌ها که بیشتر به صورت التهاب، پرخونی، تورم سلولی و کاهش فضای آلوئولی بود، به وسیله‌ی سالین فعال شده با پلاسما کاهش چشمگیری یافت در حالی که با سالین بدون پلاسما تغییرات زیادی مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده افشانه‌ی آب نمک فعال شده با پلاسما که در این پژوهش پیشنهاد شده، می‌تواند به عنوان یک روش نوین در درمان عفونت‌های ریوی مورد استفاده قرار گیرد.
