در این مقاله به تولید و بررسی گوی پلاسمای موجمیکرو و تبدیل آن به جت پلاسمای موجمیکرو با عبور یک گاز از نازل در فشار اتمسفری میپردازیم. اثر نوع گاز در ویژگیهای حرارتی گوی پلاسما و جت ناشی از آن بررسی میشود. برای تولید گوی پلاسما از روش جذب تشدیدی امواج الکترومغناطیس توسط آنتن فلزی در داخل محفظه و به تبع آن یونش گاز اطراف آنتن استفاده کردیم. در این تحقیق از یک مگنترون تجاری 2 گیگاهرتز برای تولید گوی پلاسما از طریق هدایت موج الکترومغناطیسی به داخل یک محفظه استفاده شد. از گازهای آرگون، / در بسامد 45 نیتروژن، هوا و ترکیب آرگون/ نیتروژن برای تولید جت پلاسما استفاده شد. برای تحلیل و شناسایی گونههای پلاسمایی موجود در جت پلاسما، انجام گرفت. در بینابسنجی گسیل نوری وجود گونههای اتمی، یونی، مولکولی خنثی و برانگیخته از عناصر (OES) بینابنمایی گسیل نوری تشکیل دهنده آنتن و گاز مورد استفاده مانند آرگون، نیتروژن و اکسیژن تشخیص داده شد. جنس آنتن بر روی طول جت تأثیر چشمگیری داشت، به طوری که در آنتن آلیاژ (نیکل- آهن) بیشترین طول جت را مشاهده کردیم. نتایج آزمایشها نشان داد که تغییر قابل ملاحظه ای در طول جت پلاسما در شار گازی متفاوت و همچنین در توانهای اعمالی مختلف وجود ندارد و بیشتر به جنس آنتن و نوع گاز بستگی دارد.
