خشکسالی های اخیر و بحران آب در سالهای اخیر تولیدات شیلاتی را با چالش جدیدی روبرو کرده است. سیستم بازچرخش پرورش آبزیان به عنوان راهکاری برای استفاده مجدد از آب راه حل مناسبی برای مقابله با این بحران است که البته با توجه به گستردگی ادوات و مدیریت پیچیده چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در این پژوهش استفاده از پلاسمای اکسیژن و پلاسمای ترکیبی اکسیژن و پراکسید اکسیژن) (H2O2در از بین بردن سمیت ترکیبات نیتروژنی مورد بررسی قرار گرفت تا به عنوان جایگزینی برای بیوفیلتر در سیستم بازچرخش پرورش آبزیان پیشنهاد شود. نتایج نشان داد پلاسمای اکسیژن در غلظت 2ppm و زمان پلاسمادهی 15دقیقه نتایج قابل قبولی ایجاد می کند. پلاسمای ترکیبی اکسیژن و پراکسیدهیدروژن از زمان پلاسمادهی 15دقیقه به بالا به یکباره میزان نیترات را بطرز چشمگیری افزایش می داد و در زمان های کمتر نیز نتایج به پلاسمای اکسیژن شباهت داشت. اثر پلاسمای اکسیژن درغلظت 2ppmو زمان پلاسمادهی بهینه 15دقیقه بر پارامترهای خون ماهی مورد بررسی قرار گرفت.
