فرشاد صحبت زاده لنبر

سورگوم گیاهی مقاوم به خشکی است که با توجه به محتوای باالی نشاسته، منبع مناسبی برای استخراج نشاسته میباشد. اما ویژگیهای ضعیف عملکردی نشاسته سورگوم، استفاده از آن را محدود میسازد. استفاده از پالسمای غیرحرارتی به عنوان روشی نوظهور، میتواند سبب بهبود خواص عملکردی نشاسته از جمله شفافیت، حاللیت و پایداری در برابر انجماد-ذوب شود. از این رو، در این پژوهش، اثر متغیرهای تیمار پالسما شامل نوع گاز )هوا و آرگون( و زمان تیمار )،1 10 و 20 دقیقه( بر شفافیت، حاللیت )در دماهای ،55 ،65 75 و 85 درجه سلسیوس(، تورم )در دماهای ،55 ،65 75 و 85 درجه سلسیوس(، پایداری در برابر انجماد- ذوب )در 4 دوره متوالی( و سختی بافت ژل نشاسته سورگوم بررسی شد. نتایج نشان داد که پالسمای هوا )در مقایسه با پالسمای آرگون( و همچنین زمانهای بیشتر تیمار )در مقایسه با زمان کم(، سبب بهبود شفافیت، حاللیت و پایداری در برابر انجماد-ذوب )در دوره دوم تا چهارم( شدند. مقدار شفافیت، حاللیت )در 85 درجه سلسیوس(، تورم )در 85 درجه سلسیوس( و پایداری در برابر انجماد-ذوب )در دوره چهارم( در نشاسته شاهد به ترتیب 14/02 درصد، 16/95 درصد، 20/66 گرم/گرم و 56/85 درصد بود که در نمونه هوا20- دقیقه به 56/10 درصد، 70/02 درصد، 15/67 گرم/گرم و 49/06 درصد و در نمونه آرگون20- دقیقه به 17/09 درصد33/47، درصد، 23/24 گرم/گرم و 58/30 درصد رسید. کمترین و بیشترین مقدار سختی بافت به تریب مربوط به نمونههای هوا20- دقیقه و آرگون -1دقیقه بودند. احتماالً واکنش اصلی در پالسمای هوا، اکسیداسیون و دپلیمریزاسیون بوده، اما در پالسمای آرگون در زمان 1 دقیقه، اغلب اتصال عرضی رخ داده و پس از آن با افزایش زمان، اثر اکسیداسیون و دپلیمریزاسیون بر اتصال عرضی غالب گردیده است.