داربست های کلاژن معدنی شده دارای مزایای زیستی متنوع، زیست سازگاری و زیست تجزیه پذیری مطلوبی هستند. در این پژوهش، با الگوبرداری از نحوه معدنی شدن کلاژن، فرآیند معدنی شدن پروتئین کلاژن نوع Ι استخراج شده از پولک ماهی سفید (Rutilus Frisii Kutum)، در مایع شبیه سازی بدن (SBF) در مجاورت و عدم مجاورت سورفکتانت آنیونی SDBS بررسی شد. از FT-IRبرای شناسایی باندهای آمیدی کلاژن و باندهای فسفاتی که بیانگر وجود کلسیم فسفات بر روی نانوفیبرهای کلاژن می باشد، استفاده شد. وجود نانو بلورهای تری کلسیم فسفات در نانوکامپوزیت های معدنی شده با XRD مشخص شد. با استفاده ازTGA در نانوکامپوزیت های کلاژن معدنی شده در مجاورت و عدم مجاورت سورفکتانت SDBS، تشکیل ASC معدنی شده اثبات شد. دمای دناتوره شدن ASC معدنی شده در دمای C° 5/147 بدون سورفکتانت و دمای C° 2/70 در مجاورت سورفکتانت با DSC تعیین شد که بیانگر پایداری حرارتی بالاتر کلاژن بدون سورفکتانت SDBS است. تصاویر TEM، نشان دهنده تشکیل نانو ذرات تری-کلسیم فسفات بر روی نانو فیبریل های کلاژن بدون سورفکتانت به صورت نامرتب و متراکم و در مجاورت سورفکتانت به صورت منظم تر و به شکل ورقه ای می باشد. نتایج UV/Vis نشان می دهد که سورفکتانت آنیونی SDBS در حالیکه می تواند فرآیند خود تجمعی نانوفیبریل های کلاژن را تسریع کند، فرآیند رشد و هسته زایی بلور های کلسیم فسفات را با افزایش سد انرژی سینتیکی به تأخیر می اندازد. پروتئین کلاژن معدنی شده می تواند در ساخت داربست های متخلخل برای مهندسی بافت، مواد ایمپلنت دندانی، تهیه تجهیزات پزشکی راهکارهای جدید را ارائه دهد.