پروتئین کلاژن معدنی شده دارای مزایای منحصر به فردی از جمله زیست سازگاری بالا، زیست تخریب پذیری مطلوب می باشد که کاربردهای مختلف در زیست پزشکی از جمله داربست بافت دارد. در این بررسی، با الگوبرداری از نحوه معدنی شدن کلاژن در بدن، پروتئین کلاژن استخراج شده از زباله ماهی در مایع شبیه سازی بدن SBF)) جهت معدنی شدن غوطه ور شد. در طی زمان غوطه وری، بلورهای هیدروکسی آپاتیت در بین نانوفیبریل های کلاژن سنتز شد . بدین منظور، کلاژن نوع Ι اسیدی شده از پولک ماهی سفید(Rutilus Frisii Kutum) سنتز شد. انجام الکتروفورز SDS-PAGE وجود کلاژن نوع I، شامل 3 رشته مارپیچ را تایید کرد. شناسایی نانوفیبریل های کلاژن استخراج شده و کلاژن معدنی شده از تکنیک طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. این تحقیق تلاشی برای ارائه راهکاری نوین جهت استفاده از زباله های دریایی است که علاوه بر منفعت اقتصادی، پروتئین کلاژن معدنی شده می تواند در ساخت داربست های متخلخل برای مهندسی بافت ، مواد ایمپلنت دندانی و غیره کاربرد دارد. درک اساسی چگونگی تشکیل نانوفیبریل های کلاژن معدنی شده می تواند راهگشایی برای طراحی مواد زیست مواد جدید باشد.
