در این مطالعه با استفاده از نظریه تابعی چگالی، نانو‌صفحه‌های ژرمانن و استانن در رقابت برای جذب متیل و اتیل مرکاپتان ارزیابی شد. در بخش نخست، جذب متیل و اتیل مرکاپتان روی نانوصفحه ژرمانن بررسی شد و پایدارترین ساختارهای بهینه‌شده با توجه به مقدار انرژی جذب متیل و اتیل مرکاپتان انتخاب شدند. مقدار انرژی جذب متیل و اتیل مرکاپتان روی سطح ژرمانن به ترتیب 428/48- و 066/56- کیلوژول بر مول محاسبه شد. جذب و انتقال بار بیشتر اتیل مرکاپتان در مقایسه با متیل مرکاپتان نشان می‌دهد که انرژی جذب به مولکول جذب‌شونده بستگی دارد. در بخش دوم به جذب متیل و اتیل مرکاپتان روی نانوصفحه استانن مورد بررسی قرار گرفت. مقدار انرژی جذب برای پایدارترین ساختارهای بهینه‌شده به ترتیب 608/57- و 278/67- کیلو ژول بر مول محاسبه شده است. همچنین نتایج نشان داد که مشابه جذب این دو مولکول روی نانوصفحه ژرمانن، مقدار انرژی جذب اتیل مرکاپتان بالاتر از متیل مرکاپتان روی نانوصفحه استانن است. در مجموع، در مقایسه با نانوصفحه ژرمانن، نانوصفحه استانن عملکرد بهتری در جذب متیل و اتیل مرکاپتان دارد.
