در این پژوهش، نانوقفسهای بورنیترید و مشتقات دوپهشدهی آنها با کبالت و منگنز به عنوان جاذبی برای دو آفتکش فنیتروتیون و دیکلرووس بطور نظری مطالعه شدند. نانوقفس-های بورنیترید دوپه شده با کبالت یا منگنز بر حسب اینکه اتم کبالت یا منگنز بجای اتم بور یا بجای اتم نیتروژن قرار گیرد، به دو گروه متفاوت بور جایگزین و نیتروژن جایگزین تقسیم میشوند. نتایج محاسبات کوانتومی، نشان دادند که دوپه کردن اتم کبالت یا منگنز در نانوقفس-های بورنیترید میتواند منشاء برهمکنشهای قویتر با سموم مذکور باشد. علاوه بر برهمکنش حاصل از همپوشانی اوربیتالی بین سموم با اتم کبالت یا منگنز در نانوقفسهای بورنیترید، برهمکنش واندروالسی هم یکی از عوامل مؤثر بر شدت جذب است. نتایج به دست آمده نشان دادند که انرژی جذب سموم بر سطح نانوقفسها نیتروژن جایگزین از انرژی جذب بر سطح نانوقفسهای بور جایگزین متناظر آنها بیشتر است. این برتری نانوقفسهای نیتروژن جایگزین به همپوشانی اوربیتالی قویتر با سموم مربوط میشود. به طور خلاصه به عنوان نتیجهی نهایی، از میان دو سم مطالعه شده، بیشترین میانگین انرژی جذب بر روی نانوقفسهای دوپه شده با کبالت نیتروژن جایگزین و نانوقفسهای دوپه شده با منگنز نیتروژن جایگزین در فاز گازی، مربوط به فنیتروتیون با مقادیر به ترتیب 7/159- و 8/181- کیلوژول بر مول میباشد.