ضیاء فلاح محمدی

مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی پیشرونده و مزمن سیستم اعصاب مرکزی است که با از بین رفتن غلاف میلین سلولهای عصبی همراه است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر پیشگیرانۀ 6 هفته تمرین شنای اجباری بر سطوح بود. 25 سر رت ماده نژاد لوئیس به پنج گروه شامل کنترل سالم، EAE در رتهای مدل BDNF و IL-10 ،TNF-αکنترل ام.اس، شنای سالم، شنای ام.اس و حلال تقسیم شدند. تمرینات شنا به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام گرفت. برنامۀ تمرین شنا با 30 دقیقه آغاز شد، که این مدت با افزایش پنج دقیقه روزانه در هفتۀ دوم به 60 دقیقه رسید. اضافهبار در انتهای هفتۀ ششم تمرینات القا و EAE تمرینی با تنظیم قدرت و سرعت آب هنگام شنا، تنظیم شد. همچنین، مدل پس از 14 روز بافتبرداری از مغز رتها انجام گرفت. نیمکره راست برای بافتشناسی و نیمکره چپ بهمنظور انجام آنالیز P < 0/001 TNF-α به کاهش معنادار EAE سنجش پروتئین به آزمایشگاه منتقل شد. تمرین شنا در رتهای مدل منجر شد. علائم بالینی در رتهای تمرینکرده با (P=0/70) BDNF و (P=0/71) IL-و عدم تغییر معناداری در 10تأخیر ظاهر شد. علاوهبر این، نتایج حاصل از رنگآمیزی بافتی نشان داد که بین گروه تمرین کرده و تمریننکرده تفاوت EAE چشمگیری از نظر التهاب مشاهده نشد. دمیلینه شدن ناشی از مدل سبب افزایش آسیب به بافت مغزی میشود که نشان میدهد ورزش شنا با شدت و مدت مطالعۀ حاضر نمیتواند در پیشگیری از بیماری مؤثر باشد، هرچند این علائم در مدت کوتاه به تأخیر افتاده باشد