عملکرد بهینه در ورزش جودو به عواملی همچون قدرت و توان عضلانی و استقامت قلبی عروقی بستگی دارد. به خوبی مشخص شده است که اثر پذیری از تمرین و تاثیرات وابسته به آن به میزان زیادی به عوامل ژنتیکی وابسته است. شناسایی عوامل ژنتیکی اثر گذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب صحیح و هدایت ورزشکاران مستعد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران بر مبنای پتانسیل ژنتیکی باشد. هدف از مطالعه پیش رو ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی مورفیسم ژن های آلفا آکتینین-3 (ACTN3) و آنزیم مبدل آنژیوتنسین (ACE) در بین جودوکاران نخبه ایرانی است. برای انجام این مطالعه ما 40 نفر از جودوکاران مرد ایرانی را که در مسابقات جهانی و یا آسیایی دارای مدال بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین گروه کنترل مطالعه حاضر متشکل از 120 نفر مرد سالم غیر ورزشکار بود. DNA ژنومیک از خون وریدی و با استفاده از روش غیر آنزیمی استخراج گردید. تعیین ژنوتیپ بوسیله روش PCR و PCR-RFLP به ترتیب برای شناسایی پلی مورفیسم های ACE I/D وACTN3 R577X انجام گرفت. توزیع فراوانی این 2 پلی مورفیسم بین جودوکاران و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری کای مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیزهای آماری نشان داد که فراوانی ژنوتیپ C/C پلی مورفیسم ژن ACTN3 در جودوکاران (40 درصد) در مقایسه با گروه کنترل (24/2 درصد) به طور معناداری متفاوت بود (P=0.041) و فراوانی آلل C در ژن ACTN3 حدود 12 درصد در گروه جودوکاران (63/7 درصد) نسبت به گروه کنترل (51/7 درصد) بیشتر بود (P=0.06). همچنین نشان داده شد که ژنوتیپ I/D پلی مورفیسم ژن ACE در حدود 12 درصد فراوانی بیشتری در جودوکاران (65 درصد) نسبت به گروه کنترل (53/4 دردصد) برخوردار بوده است، هرچند که این تفاوت ها به لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.19). آنالیزهای آماری تفاوت معناداری را در فراوانی آللی (P=1) و ژنوتیپی (P=0.43) پلی مورفیسم I/D ژن ACE در بین جودوکاران در مقایسه با گروه کنترل نشان نداد. در نتیجه نتایج پژوهش انجام شده نشان داد که احتمالا پلی مورفیسم ACTN3 R577X یک نشانگر ژنتیکی برای شناسایی افراد مستعد در ورزش جودو در جمعیت ایرانی محسوب می شود.