ضیاء فلاح محمدی

هدف: تمرین تناوبی شدید به عنوان روش اقتصادی موثر در بهبود آمادگی در برنامه های آماده سازی ورزشکاران مطرح شده است. آثار فیزیولوژیک و متابولیک این روش تمرینی در دستگاه های مختلف بدن به خوبی مشخص شده است، در حالیکه تأثیر آن بر مغز انسان و به طور خاص نورومتابولیت های مغزی هنوز مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر برخی نورومتابولیت های کورتکس فرونتال مغز بازیکنان فوتبال با روش طیف سنجی تشدید مغناطیسی (1H-MRS) و نیز ارتباط بین تغییرات توان هوازی و نورومتابولیت ها بود. روش شناسی پژوهش: 20 بازیکن فوتبال با میانگین سنی 20 سال که به لحاظ سن، حداکثر اکسیژن مصرفی و سابقه همسان بودند، به صورت تصادفی در قالب دوگروه ده نفر تجربی و کنترل در مطالعه شرکت داده شدند. پس از ارزیابی های اولیه آنتروپومتریک و فیزیولوژیک، نخست تصاویر آناتومیکی مرسوم انجام شد و سپس 1H-MRS از ناحیه فرونتال مغز کلیه آزمودنی ها به عمل آمد. در ادامه دو گروه برنامه تمرینی فوتبال مشابهی را به مدت 6 هفته و سه جلسه در هفته به مدت 80 دقیقه اجرا کردند. اما گروه تجربی علاوه بر تمرین فوتبال، 2 جلسه پروتکل تمرین HIIT (شامل 3 تا 6 ست که هر ست 4× 100 متر با حداکثر تلاش و 50 متر ریکاوری و ریکاوری بین هر ست 3 دقیقه) را به فاصله 72 ساعت اجرا نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، پس آزمون کاملاً مشابه با پیش آزمون اجرا گردید. پردازش داده های اسپکتروسکوپی با استفاده از بسته نرم افزاری آنالیز اسپکتروسکوپی (SpectroView MR (Philips به منظور تعیین غلظت های نسبی ان ـ استیل آسپارتات (NAA/Cr)، کولین(Cho/Cr)، مایواینوزیتول (MI/Cr) و گلوتامات/گلوتامین (Glx/Cr) انجام شد. تجزیه تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون آماری t همبسته و آزمون آنالیز کوواریانس با کنترل مقادیر پیش آزمون در همه متغیرهای مورد نظر و آزمون همبستگی پیرسون جهت بررسی وجود ارتباط بین تغییرات توان هوازی و نورومتابولیت ها استفاده شد. سطح آلفا 05/0 برای معنی داری آزمون ها در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته های درون گروهی نشان داد پس از 6 هفته مداخله تمرینی مقادیر NAA/Cr در هر دو گروه کاهش غیرمعنی دار یافت (489/0=P) در حالیکه مقادیر Cho/Cr، MI/Cr و Glx/Cr با افزایش همراه بود که این افزایش فقط برای Glx/Cr معنی دار بود (001/0< p). توان هوازی نیز