ضیاء فلاح محمدی

سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی و مزمن دستگاه عصبی مرکزی است. با توجه به اثرات احتمالی فعالیت ورزشی در پیشگیری از این بیماری، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر 6 هفته تمرین اینتروال با شدت بالا بر سطوح TNF-α، IL-10 و BDNF در بافت مغز رت های مدل آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 25 سر رت ماده نژاد لوئیس، با سن 6 هفته به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. تمرینات اینتروال به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین اینتروال در هفته دوم و طی 6 هفته تمرین در هر جلسه شامل 10 تکرار 1 دقیقه ای بود. مدل EAE در انتهای هفته ششم تمرینات القاء شد. TNF-α، BDNF و IL-10 در بافت مغز اندازه گیری شد. نتایج: نتایج حاصل از رنگ آمیزی نشان داد که در گروه های تحت تیمار با تمرین اینتروال میزان التهاب بافت عصبی کاهش می یابد. تمرین اینتروال در رت های ماده نژاد لوئیس مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی منجر به کاهش معنی دار TNF-α (001/0=P) شد، اما تغییر معنی داری در IL-10 (07/0=P) و BDNF ایجاد نکرد (54/0P=). علاوه بر این ها، علائم بالینی در رت های تمرین کرده با تاخیر ظاهر شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به نظر می رسد تمرینات اینتروال با مدت و شدت پروتکل مطالعه حاضر احتمالا موجب تاخیر در بروز و کاهش شدت علائم بالینی و در نتیجه افزایش حفاظت سلولی، در رت های ماده لوئیس در برابر ابتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی می شود.