مقدمه: ضایعه نخاعی میتواند پارامترهای کمی و کیفی حرکت و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات حرکتی ریتمیک بر بهبود عملکرد حسی- حرکتی و کیفیت زندگی بیماران دچار آسیب ضایعه نخاعی ناکامل انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران دچار ضایعه نخاعی ناکامل عضو انجمن ضایعات نخاعی در شهر تهران در سال 1402بودند. تعداد 30بیمار به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و پس از آموزش تمرینات حرکتی ریتمیک در 12جلسه 60دقیقه ای که در هر هفته 3جلسه برا آزمونهای جعبه سیاه، مهارت حرکتی درشت، تمایز دو نقطه، و پرسشنامه ارزیابی سلامتی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج برا استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و از طریق نسخه 22نرم افزار آماری SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقدار Fبدست آمده نشان داد که آموزش تمرینات حرکتی ریتمیک بر بهبود مهارتهای حسی- حرکتی شامل (مهارت حسی، مهارت حرکتی درشت، مهارت حرکتی ظریف) و ابعاد کیفیت زندگی (استقلال جسمی، کنترل حرکت، استقلال روحی و برقراری ارتباط، رفتار اجتماعی، ثبات عاطفی، و محدوده پویایی) در گروه آزمایش در مقایسه برا کنترل تاثیر معناداری دارد .)p<0/01( نتیجه گیری: تمرینات حرکتی فرصتهای مناسبی برای جذب فعالانه دروندادهای حسی مختلف از محیط فراهم میآورد و در واقع این تمرینهای هدفمند میتواند بر بهبود عملکرد حسی- حرکتی و کیفیت زندگی بیماران دچار آسیب ضایعه نخاعی ناکامل تأثیرگذار باشد.
