امروزه موضوع ترمودینامیک سیاه چاله ها و تصحیحات گرانش کوانتومی وارد بر آن به صورت گسترده ای مورد مطالعه قرار می گیرد. در اغلب کاندیداهای نظریه گرانش کوانتومی، وجود طول کمینه قابل مشاهده ای از مرتبه طول پلانک پیش بینی می شود. وجود این طول کمینه منجر به اصلاح اصل عدم قطعیت کوانتومی هایزنبرگ می گردد. به این ترتیب، در رژیم گرانش کوانتومی، اصل عدم قطعیت تعمیم یافته جایگزین اصل عدم قطعیت استاندارد می گردد. بدیهی است که اصل عدم قطعیت تعمیم یافته می تواند رهیافت مناسبی جهت اصلاح ترمودینامیک سیاه چاله ها فراهم کند. اصلاح خصوصیات ترمودینامیکی سیاه چتاه ها در رهیافت اصل عدم قطعیت تعمیم یافته مورد مطالعه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش این است که متریک سیاه چاله های شوارتزشیلد و رایسنر-نوردستروم در رژیم گرانش کوانتومی اصلاح گردد. سپس، ترمودینامیک حاصل از متریک اصلاح شده با ترمودینامیک حاصل از اصل عدم قطعیت تعمیم یافته مورد مقایسه قرار می گیرد و درستی متریک های پیشنهادی تحقیق می گردد. پس از آن، اثرات متریک های اصلاح شده در مقدار زاویه خمش نور بررسی می گردد.
