با توجه به اهمیت ورزش تربیتی در مدارس مقاطع پایه ای کشور، لزوم توسعه ی ورزش برای این مدارس کاملا مشهود است که اولین گام برای رسیدن به توسعه ی پایدار، بررسی موانع و رفع آنان می باشد. لذا این تحقیق جهت بررسی موانع توسعه ی ورزش مدارس در سطح آموزش و پرورش استان مازندران می باشد. روش اجرای این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. نمونه ی آماری پژوهش 50 نفر از متخصصین ورزش مدارس است که شامل، اعضای هیئت علمی که سابقه حضور در آموزش و پرورش را داشته اند، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان و معلمین تربیت بدنی دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و یا دکتری می باشند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی محقق ساخته ای است که شامل گویه های مربوط به عوامل درونی و بیرونی است. تعدادی از اساتید و کارشناسان صاحب نظر، روایی این پرسشنامه را تأیید کردند. پایایی آن را نیز روش آلفای کرونباخ تأیید نمود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده است که در محیط درونی سازمان ابعاد مدیریتی، انسانی، مالی، امکانات و زیر ساخت ها و ساختار سیستم آموزش و پرورش به ترتیب در اولویت موانع اثرگذار بر توسعه ی ورزش مدارس ابتدایی می باشند. از طرف دیگر در محیط بیرونی سازمان ضعف در محیط فرهنگی، عدم استفاده از تکنولوژی، محیط اجتماعی ناسالم، عدم وجود قوانین و رکود محیط اقتصادی به ترتیب در اولویت اثرگذاری هستند. عدم توسعه ورزش مدارس ابتدایی راه را برای توسعه ی ورزش همگانی و قهرمانی بسته و با بررسی موانع، با هم اندیشی کلیه ی مسئولین و سیاستگذاران باید سعی در برطرف کردن آن ها داشت.
