یکی از جامع ترین مدل های موجود در مدیریت ارتباط با مشتری، مدل لیندگرین است. هدف پژوهش حاضر، بررسی راهکارهای توسعه گردشگری ورزشی با بکارگیری مدل لیندگرین (مطالعه موردی بام سبز رامسر) است. جامعه آماری مدیر، کارکنان (رسمی، پیمانی و قراردادی)، مشتریان ثابت (310N=)، تمام شمار است. روش پژوهش، ترکیبی (کیفی– کمی)، در روش (کیفی) از طریق مصاحبه با 30 نفر به اشباع نظری رسید، در روش کمی، از پرسشنامهای محقق ساخته که روایی صوری آن توسط متخصصین مدیریت ورزشی و گردشگری، و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 85 ./. تایید شد. برای تحلیل اطلاعات از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون، که از نرم افزار SPSS19 استفاده شد. نتایج حاصله (کیفی- کمی) نشان داد که بین مدل لیندگرین با توسعه صنعت گردشگری ورزشی همبستگی مثبت و معنیداری وجود دارد (p< 0.05). نتایج نشان داد که بیشترین میانگین مربوط به بعد مدیریت سازمان (11/4) بود. همچنین وجود کلمات مفهومی به ترتیب چون مدیریت قوی جزو بیشترین پاسخهای آزمودنی بودند. با توجه به نتایج حاصله، مدیریت قوی بام سبز دارای ارتباط بالایی میباشد و اولویت اول پاسخ آزمودنیها بود (39/0r=). لذا مدیریتی قوی از عوامل کلیدی توسعه گردشگری ورزشی مجموعه بام سبز رامسر است.
