هدف از پژوهش حاضر توسعه دیپلماسی ورزشی در افق گام دوم انقلاب اسلامی ایران می باشد. تحقیق حاضر یک پژوهش آمیخته (کیفی- کمی) محسوب میشود در این راستا جامعه آماری در بخش کیفی شامل کلیه صاحب نظران در حوزه مدیریت کلان ورزشی، مدیریت راهبردی، دیپلماسی، روابط بینالملل و جامعه شناسی ورزشی در سطح معاون وزیر، رئیس فدراسیون، مشاور وزیر و اساتید دانشگاهی می باشند که از روش نمونهگیری بهصورت گلوله برفی انتخاب شدند. از خبرگان مصاحبه بهصورت نیمه ساختاریافته انجام پذیرفت. در این پژوهش از روش نظاممند اشتراوس و کوربین برای کدگذاری مصاحبهها استفاده گردید و کدگذاریها توسط نرمافزار MAXQDA انجام پذیرفت. جامعه آماری بخش کمی شامل کلیه صاحبنظران، اعضای هیئت علمی و کلیه مسئولان مرتبط (فعلی و سابق)، مشتمل از: متخصصان و مدیران ورزشی و مدیران اجرایی در وزارت ورزش و جوانان می باشد. روش نمونهگیری بهصورت خوشهای چندمرحلهای می باشد. داده های گردآوری شده بوسیله نرمافزار PLS مورد آزمون قرار گرفتند. یافته نشان دادند در راستای شرایط علی 13 مفهوم شناسایی شد و این مفاهیم در 2 مقوله تقسیمبندی شدهاند همچنین برای شرایط زمینهای 13 مفهوم و 3 مقوله و برای عوامل مداخلهگر 13 مفهوم 3 مقوله و برای راهبردها 11 مفهوم و 3 مقوله و پیامدها نیز 10 مفهوم و 3 مقوله بودند. در مجموع می توان بیان کرد که با همکاری سازنده بین سازمانهای اجرایی ورزش کشور و در دستور کار قرار دادن و استفاده از پتانسیل ورزش بینالملل توسط این سازمانها، میتوان به بهبود شرایط موجود و در نتیجه ارتقا دیپلماسی ورزشی ایران امیدوار بود