مرتضی دوستی

مقدمه و هدف: فوتبال و ورزش در جامعه امروز، بیش از هر زمانی محبوب شده است و در بین ورزش­ها، فوتبال محبوب­ترین است. هدف از مطالعه­ی حاضر شناسایی موانع و عوامل توسعه باشگاه فوتبال منتخب استان مازندران است. روش­شناسی: روش تحقیق از نوع آمیخته و در واقع ترکیبی از روش کیفی و کمی است. روش نمونه گیری در هر دو مرحله، هدفمند دردسترس بود. در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه­ساختاریافته، موانع و عوامل شناسایی شد. در این مرحله با 20 نفر از نخبگان دانشگاهی، پیشکسوتان، مدیران، داوران، مربیان و ورزشکارانی که در عرصه فوتبال مازندران فعالیت می­کنند یا فعالیت می­کردند، مصاحبه انجام شد و پس از اشباع نظری، متوقف شد. بخش کمی تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. در این بخش به رتبه­بندی موانع و عوامل شناسایی شده، پرداخته شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه­ی مربیان، نخبگان دانشگاهی، بازیکنان، مدیران و پیشکسوتان فوتبالی استان مازندران، بوده است؛ همچنین نمونه آماری تحقیق 150 نفر از مربیان، نخبگان دانشگاهی، بازیکنان، مدیران و پیشکسوتان فوتبالی استان مازندران، بوده است. ابزار تحقیق در این مرحله شامل یک پرسشنامه محقق­ساخته پنج گزینه­ای لیکرت بود که از موارد شناسایی شده در مصاحبه، ساخته شد. این پرسشنامه شامل سه محور مالی، ساختار و مدیریت بود که در مجموع سوالات شامل: بخش اول: 6 سوال مربوط به اطلاعات رایج جمعیت شناختی، بخش دوم شامل 17 سوال مربوط به موانع توسعه و بخش سوم: 15 سوال مربوط به عوامل توسعه بود. روایی محتوایی پرسشنامه به تایید تعدادی از اساتید مدیریت ورزشی رسید که پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد (78/0=α) و جهت رتبه بندی موانع و عوامل شناسایی شده از آزمون فریدمن و برای تحلیل داده­ها از نرم افزار spss 20 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که نداشتن حامیان مالی مناسب (53/4)، مهمترین مانع و داشتن حامیان مالی مناسب (85/3)، مهمترین عامل در محور مالی بودند؛ همچنین در محور ساختار، مهمترین مانع، نداشتن استادیوم استاندارد (89/3) و مهمترین عامل، برخورداری از استادیوم استاندارد (21/4) بود. در محور مدیریت، نبود برنامه­ریزی بلند مدت در باشگاه­ها (14/4)، مهمترین مانع و انتخاب مدیران متخصص، مجرب و کاردان به عنوان ریاست هیئت فوتبال استان و شهرستان­ها (73/2)، مهمترین عامل بوده است. بحث و نتیجه­