در این تحقیق ابتدا کوپلیمر پیرول- ایندول که از دسته ی پلیمرهای رسانا می باشد به روش پلیمریزاسیون امولسیونی با استفاده از آغازگر آمونیوم پرسولفات(APS) سنتز شد. سپس به سنتز نانوذرات معدنی اکسید روی و سولفید روی به روش رسوب دهی شیمیایی پرداخته شد. در ادامه کوپلیمر و نانوذرات سنتز شده با استفاده از روش های طیف سنجی مادون قرمز-تبدیل فوریه(FT-IR)، اشعه ماوراء بنفش- مرئی(UV-Vis)، رزونانس مغناطیسی هسته پروتون(1HNMR)، اسپکتروفلوریمتر فلوئورسانس، طیف-سنجی پراش پرتو ایکس(X-Ray)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس(EDX)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی(FESEM)، آنالیز وزن سنجی حرارتی(TGA) و آنالیز نقشه اشعه ایکس توزیع ذرات(XMAP) شناسایی شده و ساختارشان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. حلالیت کوپلیمر در حلال های متداول آلی مورد بررسی قرار گرفت. هدایت الکتریکی کوپلیمر با استفاده از روش چهارنقطه ای اندازه گیری شد. همچنین خواص الکتروشیمیایی و ضد خوردگی آن بر روی فلز مس با استفاده از آزمون های پلاریزاسیون تافل، ولتامتری چرخه ای و اندازه گیری پتانسیل مدار باز نسبت به زمان مورد مطالعه قرار گرفت. در قسمت دوم پژوهش، نانوکامپوزیت پیرول- ایندول با نانوذرات سولفید روی و اکسید روی با نسبت های وزنی متفاوت، با روش پلیمریزاسیون فراوری محلول سنتز گردید. همه ی آزمون ها و فعالیت های ذکر شده در قسمت قبل برای این نانوکامپوزیت ها نیز صورت گرفت و مشخص گردید که نانوکامپوزیت های سنتز شده دارای پایداری حرارتی، هدایت الکتریکی، حلالیت خوب تر و خاصیت ضد خوردگی بهتری نسبت به کوپلیمر پیرول-ایندول می باشند.
