1403/07/17
بهزاد پورقریب

بهزاد پورقریب

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 0000-0002-6162-7312
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 57105601500
دانشکده: دانشکده هنر و معماری
نشانی: University of Mazandaran
تلفن: 01152283587

مشخصات پژوهش

عنوان
مطالعه راوی نامعتبر در رمان دختری در قطار اثر پائولا هاوکینز
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها
روایت؛ زبان‌شناختی- انتقادی؛ مؤلف تلویحی؛ ریمون- کنان
سال 1397
مجله فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی
شناسه DOI
پژوهشگران ایدا داوودی ، بهزاد پورقریب ، عبدالباقی رضایی تالارپشتی

چکیده

در روایت‌شناسی، راوی نقش مهمی در باورپذیری و جلب اعتماد مخاطب دارد. جستار حاضر با تکیه بر نظریه شلومیت ریمون- کنان، رمان «دختری در قطار» اثر پائولا هاوکینز(۱۹۲۷) را از منظر قابل اعتماد نبودن راوی مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. بر اساس این نظریه، دلایل اصلی و بنیادی بی‌اعتباری گفته‌های راوی در یک روایت دانش محدود راوی، مداخله شخصی وی در داستان، و معیارهای ارزشی متناقض او در طول روایت می‌باشد. راوی «دختری در قطار» به دلیل ضعف حافظه، درگیری‌های شخصی با شخصیت‌های داستان، و ارزش گذاری پیچیده و اغلب متناقض پیرامون داستان، روایت جانبدارانه‌ای از وقایع داستان دارد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که روایت راوی «دختری در قطار» مغایر با رخدادهای جهان واقعی داستان است طوری که نمی‌توان در صحت و سقم گفته‌های راوی شک نکرد.