بهروز ملکی

در این پایان نامه، جاذب جدیدی برپایه‌ی چند سازه‌ی متشکل از نانو ذرات مغناطیسی اصلاح شده با پکتین و استامید (Fe3O4@Pectin@Acetamide) تهیه شد. به منظور مشخصه یابی و بررسی ریخت شناختی و ساختاری آن، از روش‌های مختلف، از جمله، تصویر برداری میکروسکوپی الکترون روبشی-گسیل میدانی (FE-SEM)، طیف بینی پراکندگی انرژی پرتو ایکس (EDX)، طیف بینی فروسرخ- تبدیل فوریه (FT-IR)، الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) و مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی (VSM) استفاده گردید. از چند سازه‌ی تهیه شده به عنوان جاذب در استخراج فاز جامد استفاده شد که به منظور بررسی توانایی جاذب تهیه شده، برخی از پارابن‌ها‌، از جمله اتیل پارابن و بوتیل پارابن به عنوان ترکیبات مدل، مورد استفاده قرار گرفتند. در این راستا، پارامتر‌های موثر بر فرآیند استخراج، مانند مقدار جاذب (w/w%)، نوع حلال واجذبی، حجم حلال واجذبی، pH محلول، زمان استخراج، زمان واجذبی و مقدار نمک افزوده شده به محلول آزمایشی، به روش طراحی آزمایش، بهینه گردید که مقدار جاذب، mg 3، زمان استخراج min5/7، زمان واجذبی min 5، مقدار نمک 15% ، حجم حلال واجذبی μL 220 و 0/3 pH꞊تعیین شدند. سپس، جداسازی و اندازه‌گیری گونه‌های استخراج شده، توسط دستگاه HPLC-UV در طول موج nm 220 صورت گرفت. تحت شرایط بهینه، گستره‌ی خطی پارابن‌های استخراج شده در محدوده غلظتی µg L-1 500- 5/0 و µg L-1 1-500 و همچنین، ضرایب تعیین(R2) معادل 9973/0 و 9983/0 به ترتیب، برای اتیل پارابن و بوتیل پارابن تعیین شدند. حد تشخیص روش نیز برای متیل پارابن و اتیل پارابن، به ترتیب برابر با 16/0 و µg L-1 28/0 محاسبه گردیدند. همچنین حد کمی روش برای اتیل پارابن 49/0 و برای بوتیل پارابن 92/0 تعیین شد. مقادیر انحراف استاندارد نسبی (RSD%) به منظور تعیین دقت روش، در بازه ی بین 2/%1 تا 5/6% برآورد گردیدند. در نهایت، از روش پیشنهادی برای اندازه‌گیری پارابن‌های موردنظر در برخی از لوازم آرایشی و بهداشتی، از جمله کرم دست، کرم مو ، رژگونه و خمیردندان استفاده شد. نتایج نشان دادند که روش پیشنهادی بر مبنای استفاده از جاذب سنتز شده، روشی مقرون به صرفه و زیست سازگار با محیط زیست برای جداسازی و اندازه‌گیری برخی از پارابن‌ها، از جمله اتیل پارابن و بوتیل پارابن قابل بهره برداری است.