در این پژوهش، یک نانوکامپوزیت جدید برپایه‌ی گرافن اکسید مغناطیسی عامل‌دار شده به شیوه‌ی دندریمری، سنتز شد. در این راستا، ابتدا گرافن اکسید مغناطیسی به روش گزارش شده در مقالات تهیه و سپس، با استفاده از (3-آمینوپروپیل) تری‌متوکسی‌سیلان عامل‌دار شد، به این ترتیب، گروه‌های آمینی(NH2-)، بر روی سطح گرافن اکسید مغناطیسی حاصل شدند. سپس، این گروه‌های عاملی با اکریلونیتریل واکنش داده و با گروه‌های عاملی نیتریل جایگزین شدند. در مرحله بعد، با افزودن 2-(1-پی‌پرازینیل) اتیل‌آمین، نسل اول دندریمر بر روی سطح گرافن اکسید مغناطیسی تشکیل شد و یک نانوکامپوزیت جدید بر پایه گرافن اکسید مغناطیسی عامل‌دار شده و به شیوه دندریمری، بدست آمد. این نانوکامپوزیت با روش‌های مختلف از جمله طیف سنجی زیر قرمز، پراش انرژی پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، وزن سنجی حرارتی و تجزیه عنصری شناسایی شد. در ادامه، برخی از کاربردهای این نانوکامپوزیت سنتزی نظیر دارورسانی و کاتالیزگری واکنش‌های آلی، مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی عملکرد دارورسانی نانوکامپوزیت تهیه شده، برهمکنش آن با داروی متوترکسات، با استفاده از اندازه‌گیری میزان بارگیری دارو بر روی سطح نانوکامپوزیت و مقدار رهایش آن، سنجیده شد. بر اساس داده‌های بدست آمده از آنالیز طیف سنجی مرئی- فرابنفش، نانوکامپوزیت دندریمری سنتز شده تا 55 درصد توانایی جذب دارو را از خود نشان داد. همچنین، کارآیی کاتالیزگری نانوکامپوزیت سنتز شده در برخی واکنش‌های آلی نظیر سنتز سه جزئی حلقه‌های 4H-پیران، مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شد که نانوکامپوزیت سنتز شده، یک کاتالیزگر کارآمد برای سنتز مشتقات 4H-پیران در شرایط ملایم و در محیط سبز می‌باشد. همچنین، قابلیت بازیافت این نانوکاتالیزگر نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و پس از حداقل سه بار استفاده متوالی، کاهش چندانی در فعالیت کاتالیزگری آن مشاهده نشد.
