یکی از ارکان اصلی حرکت به سوی شهر سبز و توسعه پایدار، ترویج حمل‌ونقل همگانی و کاهش استفاده از شیوه‌های سفر شخصی است. بااین‌حال، این مهم تابه‌امروز در بسیاری از شهرهای ایران نادیده انگاشته شده‌است. در شهر یزد، به‌عنوان یکی از شهرهای مهم دارای ابعاد متوسط در ایران، بنا به نظر کارشناسان، تعداد بیش‌ازحد خطوط همگانی منجر به ناکارامدی سامانه همگانی شده‌است. مقاله پیش‌رو، با هدف بازنگری ترکیب خطوط همگانی، به پیشنهاد یک الگوریتم حریصانه برای اولویت‌بندی و حذف خطوط ضعیف این شهر می‌پردازد. مطابق نتایج، الگوریتم پیشنهادشده می‌تواند در زمان‌کوتاهی به طیفی از جواب‌های برنامه‌ریزی دوهدفه دست‌یابد.
