دستگاه‌های اینترنت‌اشیاء معمولا قابلیت‌های محاسباتی محدودی دارند و از این رو اغلب برای میزبانی مستقیم سرویس‌های حساس به منابع محاسباتی مناسب نیستند. در چنین شرایطی، از رایانش مه می‌توان به منظور پشتیبانی محاسباتی و انجام سرویس‌های مورد نیاز دستگاه‌های اینترنت‌اشیاء کمک گرفت؛ به منظور اجرای سرویس‌های مورد نیاز نیز می‌توان از کانتینرها، به عنوان یک تکنیک مجازی‌سازی سبک و کارآمد استفاده کرد. در بسیاری از کاربردها، دستگاه‌های اینترنت‌اشیاء متحرک هستند و به تدریج از گره مه سرویس‌دهنده دور می‌شوند؛ از این رو مهاجرت کانتینرها بین گره‌های مه، راهکاری برای پشتیبانی از خاصیت متحرک بودن دستگاه‌های اینترنت‌اشیاء خواهد بود. در این مقاله، ابتدا به موارد استفاده از مهاجرت کانتینرها در محیط مه جهت ارائه خدمت به دستگاه‌های اینترنت‌اشیاء اشاره می‌شود؛ سپس تکنیک‌های اصلی مهاجرت کانتینرها، یعنی مهاجرت سرد، پیش‌کپی و پس‌کپی شرح داده می‌شود. بخش اصلی این پژوهش شامل ارزیابی گسترده این تکنیک‌ها در یک بستر آزمایشگاهی رایانش مه و بررسی تاثیر عواملی مانند نرخ کثیف شدن صفحات برنامه کاربردی و شرایط شبکه‌ای میان گره مه و دستگاه اینترنت‌اشیاء بر روی کارایی تکنیک‌های مهاجرت است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که هر تکنیک مهاجرت در شرایط محیطی مشخصی، انتخاب مناسب‌تری محسوب می‌شود.
