دستیابی به فضای پارک خودرو، به ویژه در مناطق پر جمعیت نه‌تنها دشوار است، بلکه مشکلات جانبی دیگری مانند افزایش ترافیک، اتلاف وقت، آلودگی محیط زیست و مصرف سوخت را نیز در پی دارد. اگرچه پارکینگهای طبقاتی و مجتمع، مرهمی بر مشکلات کمبود فضای پارکینگ شهرها محسوب می‌شوند، اما مسائلی همچون لزوم حرکت خودروها بین طبقات و جابه‌جایی در سطح یا طبقات برای یافتن جای خالی پارک همچنان معضلی در این رابطه محسوب می‌گردد. در این مقاله، دو سناریوی مبتنی بر اینترنت اشیاء و رایانش مه برای مدیریت هوشمند پارکینگهای طبقاتی خودرو ارائه شده است. بکارگیری اینترنت اشیاء، امکان حسِ شرایط پیرامونی با کمک شبکه‌ای از سنسورها، پردازش داده‌های حس شده، و سپس اعمال تغییر در محیط با استفاده از محرک‌ها یا آگاهی‌رسانی به کاربران را فراهم می‌آورد. دلیل استفاده از محاسبات مه نیز در رویکرد پیشنهادی، به حداقل رساندن تأخیر و مصرف شبکه در معماری این سیستم است. برای نشان دادن اثربخشی رویکرد پیشنهادی، شبیه‌سازی‌هایی در بستر نرم‌افزاری iFogSim انجام شده و نتایج به دست آمده، با مدل استقرار مبتنی بر ابرِ سیستم پارکینگ هوشمند خودرو مقایسه شده است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که استقرار سیستم پارکینگ مبتنی بر مه خصوصا در سناریوی مبتنی بر سنسورهای فوتوسل، نه تنها تأخیر و مصرف شبکه را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد، بلکه مقیاس‌پذیری مناسبی را نیز فراهم می‌نماید.
