آرزو رشیدی

امروزه بیش از ده‌ها شبکه‌ی اجتماعی علمی از قبیل ریسرچ گیت، ارکید، گوگل اسکالر، پابلونز، لینکدین و… وجود دارند که نویسندگان با انتشار اطلاعات پژوهشی خود از قبیل مقالات، اسلایدها و… به دیگر پژوهشگران کمک می‌کنند تا با پژوهش های آنان آشنا شده و با مطالعه‌ی پژوهش های آن‌ها تعداد استناد ات بیشتری دریافت کنند. هر فردی در صورتی که حتی یک مقاله‌ی معتبر لاتین منتشر کرده باشد یک پروفایل پژوهشی در شبکه‌های اجتماعی برای‌ او ایجاد خواهد شد. (برای آشنایی با پروفایل پژوهشی نویسندگان اینجا را مطالعه بفرمایید) لذا هر پژوهشگر باید به این نکته توجه داشته باشد که انتشار مقاله‌ در فضای وب آنلاین به درستی صورت بگیرد و هر پژوهشگر باید برای افزایش رؤیت‌پذیری پژوهش های خود که منجر به افزایش شهرت علمی و استنادپذیری متون علمی وی می شود، به طور جدی اقدام به انتشار لینک، متن کامل، چکیده و … نماید. ابزارهای شبکه‌های اجتماعی دو هدف عمده برای پژوهشگران دارند: ارتباط بین پژوهشگران کمک به دیده شدن پژوهشگران و فعالیت‌های پژوهشی‌ آنها افزایش رؤیت‌پذیری و شهرت علمی