یکی از زمینه‌های مناسب فعالیت‌های تولیدی در بخش آبزی‌پروری، گسترش مزارع پرورش میگو است. این اقدام ضمن تولید پروتئین سالم، برای ایجاد اشتغال، ارزآوری با حضور در بازارهای بین‌المللی و توسعه اقتصادی روستاهای ساحلی حاشیه دریای خزر اهمیت فراوانی دارد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و میدانی می‌باشد. پایایی ابزار تحقیق(پرسش-نامه) با استفاده از ضریب آلفای‌کرون‌باخ برای مولفه‌های مورد بررسی تحقیق برابر با 76/0 بدست آمده است. جامعه آماری تحقیق حاضر سرپرستان خانوار 6 روستای شهرستان گمیشان است که برابر با 9232خانوار می‌باشند و از بین آنان 469 نفر در بخش آبزی‌پروری اشتغال دارند. جهت انتخاب نمونه‌های تحقیق از روش نمونه‌گیری نصادفی ساده استفاده شد و به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران بهره گرفته شده است که تعداد 211 خانوار به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. سپس داده‌های مستخرج از پرسش‌نامه با بهره‌گیری از نرم‌افزارSpss و با استفاده از آزمون‌های تحلیل همبستگی گاما، مقایسه میانگین فریدمن و کروسکال-والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج ماتریس تحلیل همبستگی گاما نشان می‌دهد که اکثر شاخص‌های توسعه اقتصادی با گسترش مزارع پروش میگو رابطه 99 درصدی و معناداری دارند. همچنین نتایج آزمون فریدمن بیانگر میزان اهمیت هر یک از شاخص‌های توسعه اقتصادی بوده و تفاوت معنادار و 99 درصدی را نشان می‌دهند. آزمون مقایسه میانگین کروسکال‌والیس نیز میزان تاثیرگذاری مزارع پرورش میگو در شش روستای مورد مطالعه را مشخص می‌کند. پرورش میگو به عنوان یک منبع مهم تامین غذای سالم محسوب می‌شود و در حال حاضر در زمین‌های ساحلی لم‌یزرع شمال شرقی دریای خزر که مناسب سایر فعالیت‌های اقتصادی نیست، قابل گسترش می‌باشد. این اقدام مهم باعث توانمندسازی و بهبود کیفیت زندگی و معیشت پایدار روستاییان شاغل در مزارع پرورش میگو شده است.
