در دهه 1970، فعالان حوزه هوش مصنوعی به این باور رسیدند که راز ساختن برنامه‌های نرم‌افزاری موثر، بهره گرفتن از طیف انبوهی از دانش و استفاده از آن در برنامه کاربردی مورد نظر است. با این حال، آن‌ها در مورد روش‌های استخراج دانش مورد نیاز از منابع علمی و افراد خبره، اطلاعات کمی داشتند. از آن زمان بود که مبحث استخراج و اکتساب دانش به وجود آمد. اولین کنفرانس‌ها و کارگاه‌های آموزشی در مورد این موضوع، مملو بود از طیف‌های گوناگونی از متخصصین رشته‌های مختلف، از جمله: روانشناسان، جامعه‌شناسان و محققین علم کامپیوتر که یکی از مشکلات اصلی، یکپارچه‌سازی این زمینه بود. به دست آوردن دانش، پرهزینه و دشوار بود و ابزار و توصیه‌های اندکی در این حوزه وجود داشت. از این دوره، تحقیقات آکادمیک در این حوزه گسترده شد، کارگاه‌ها رونق گرفتند و پروژه‌های تحقیقاتی تامین مالی شد. در ادامه، پیشرفت قابل توجهی با توسعه اصول، روش‌ها و ابزار نرم‌افزاری برای کمک به استخراج و پیاده‌سازی دانش به وجود آمد. از ابتدا تاکنون مبحث استخراج دانش نه تنها برای ساخت سامانه‌های مختلف کامپیوتری، بلکه برای کل علم مدیریت و روانشناسی سازمانی، مورد نیاز بوده است. علی‌رغم سی‌سال سرمایه‌گذاری در این زمینه، هنوز توصیه‌های عملی و راهنمایی کمی برای شروع‌کنندگان این راه و کسانی که سعی بر سازماندهی و اکتساب دانش دارند، وجود دارد. در سال‌های اخیر با به وجود آمدن گستره عظیمی از اطلاعات و نفوذ اینترنت، راه‌های نوینی برای سازماندهی و استفاده از دانش، پیش روی ما قرار گرفته است که چالش اصلی آن، کیفیت درست، استخراج، مرتب‌سازی و ساختاردهی است. در این کارگاه روش‌ها، فرایندها و مراحل پروژه استخراج دانش به صورت عمومی بیان شده است. روشی برای سازماندهی یک پروژه جامع دانش، مستقل از این که برای به وجود آوردن یک پایگاه دانش، وب‌سایت یا اتخاذ تصمیم برای سازمان باشد، قابل استفاده است و استفاده از روش‌های شرح داده شده برای استخراج و ساختاربندی دانش در همه زمینه‌ها، امکان‌پذیر است.
