علی اکبر عموئی

امروزه انواع گوناگونی از آفت کش ها به منظور مبارزه با آفت گیاهی در کشور مورد استفاده قرار می گیرند. ورود این آلاینده های مقاوم به منابع آب شرب می تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. ازخصوصیات مهم، سمیت مزمن آفت کش هاست که می توانند در بدن تجمع پیدا کنند. در حال حاضر، فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی متعددی جهت حذف آفت کش از فاضلاب ها به کار گرفته شده است. فرآیند جذب سطحی به دلیل سادگی و اثربخشی فرآیند، یکی از کارآمدترین روش های حذف آفت کش از محلول های آبی به شمار می رود. در این مطالعه، نانوکامپوزیت کتیرا-مونتموریلونیت مغناطیسی و گوارگام-مونتموریلونیت مغناطیسی جهت حذف دیازینون از محلول های آبی تهیه و توسط آنالیزهای FE-SEM،EDX ،FTIR ، XRD، BET و VSM شناسایی شده است. آنالیز FE-SEMنشان داده است که نانوذرات کتیرا-مونتموریلونیت مغناطیسی و گوارگام-مونتموریلونیت مغناطیسی کروی شکل بوده اند و به ترتیب دارای قطر متوسط در حدود22 وnm 98 است. نتایج حاصل از VSM هم کاهش خاصیت مغناطیسی Fe3O4 را در حضور کتیرا و مونتموریلونیت نشان می دهد. حذف آفت کش دیازینون در سیستمی ناپیوسته بررسی شده و تاثیر مقدار جاذب، pH محلول، زمان تماس و غلظت اولیه دیازینون مورد مطالعه قرار گرفته است. مقدار جاذب و pH بهینه بدست آمده از این بررسی درmL 50 محلول، به ترتیبg 025/0 و 7 تعیین شده است. مدل های مختلف سینتیکی و ایزوترم جهت توصیف و تشریح داده های سینتیکی و تعادلی به کار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که سینتیک جذب با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم مطابقت بهتری دارد. ایزوترم جذب نانوکامپوزیت کتیرا-مونتموریلونیت مغناطیسی به خوبی توسط ایزوترم لانگمویر-فروندلیچ توصیف می شود و بیشینه ظرفیت جذب بدست آمده توسط مدل لانگمویر-فروندلیچ در شرایط بهینهmg g-1 667/416 بوده است. نتایج ایزوترم جاذب گوارگام-مونتموریلونیت مغناطیسی نشان می دهد که برای این جاذب ایزوترم لانگمویر از سایر معادلات ایزوترم مناسب تر است و حداکثر ظرفیت جذب از مدل لانگمویر mg g-1 00/80 به دست آمده است که در مقایسه با جاذب کتیرا-مونتموریلونیت مغناطیسی مقدار قابل ملاحظه ایی نمی باشد. بر طبق مدل وبر و موریس و نمودار بوید جاذب کتیرا-مونتموریلونیت مغناطیسی، نتایج نشان می دهد که سینتیک جذب به طور همزمان توسط نفوذ درون ذره ای و نفوذ فیلمی کنترل