انسان‌ها همیشه به دنبال راهی برای انتقال مفاهیم مورد نظر خود هستند. بنابراین برای رسیدن به مقصود از نمادها و نشانه‌ها که در حقیقت نماد و سمبل تصورات ذهنی و نیز آرزوهای او محسوب می شود، بهره می گیرند. این نمادها و نشانه ها گاهی به عنوان عنصری نافذ، تحت تأثیر عوامل سیاسی و از جمله منافع حکومتها قرار دارند. لذا بی علت نیست که حکومت تیموری برای مواجهه با بحرانها و چالشهای مشروعیتی که دغدغه اصلی صاحبان قدرت دراین دوره محسوب می‌شد، ازهنر نقاشی و نمادهای آن بهره می برد؛ هنری که در عصر باشکوه خود دنیایی از مفاهیم را در برداشت و خود مضامینی چون عناصر ملی، هویت ایرانی، عدالت، شکوه و قدرت و مذهب را به طور متمایز منعکس می ساخت. یافته‌های پژوهش حکایت از آن دارد که هدف تیموریان ازکاربرد چنین نمادهایی، انعکاس جاودانگی و قدرت در عرصه‌های مختلف است. تحلیل سیاسی نقاشی‌های این عصر بیانگر این واقعیت است که هنرمندان از نمادهای خاص و هماهنگ با ارزشهای ایرانی-اسلامی، جهت القاء و پیشبرد سیاستهای حاکمیت تیموری بهره می جستند.
