تعاملات تاریخی ساحل نشینان خلیج فارس با شبه قاره هند همواره با موانع و چالشهایی مواجه بوده است. این امر در خصوص سده های نخستین هجری قمری نیز صادق است. موانع و چالشهایی که می توان در ابعاد جغرافیایی، سیاسی-نظامی و اجتماعی جستجو کرد. لذا پژوهش با طرح این سئوال بنیادین که تعاملات ساحل نشینان خلیج فارس با شبه قاره هند در سده های نخستین اسلامی با چه موانع و چالشهایی رو به رو بوده است؟ به روش تحلیلی دریافته است که بعد مسافت، شرائط سیاسی و امنیتی سده های نخستین هجری، جریان فتوحات، ناآرامیها و بالطبع ناامنیهای شبه قاره هند، وجود راهزنان و دزدان دریایی، پراکندگی قدرت سیاسی در هند، تفاوتهای فرهنگی، زبانی و نژادی، فقدان ویژگیهای مشترک بین آموزه های دینی اسلام و ادیان هندی، تنزل جایگاه اقتصادی-تجاری شبه قاره هند، اختلافات و درگیریهای درونی مسلمانان و به ویژه قبائل و طوائف حوزه خلیج فارس در شبه قاره هند و در حقیقت انتقال اختلافات موطنشان به شبه قاره، سیاست تحقیرآمیز برخی از مسلمانان نسبت به هندیان و گاهی استنباط اشغال سرزمینشان، نگاه انتقادی، نارضایتی و شاید تنفر برخی از جامعه هندی نسبت به خشونتها و خونریزیهای مسلمانان، گسترش کند اسلام در شبه قاره هند، در اقلیت بودن مسلمانان در شبه قاره هند، نظامی-امنیتی شدن شرائط در هر دو حوزه خلیج فارس و شبه قاره هند، عدم اهتمام جدی مسلمانان برای نفوذ به اعماق شبه قاره به عنوان چالشهای جدی در مسیر تعاملات بین ساحل نشینان خلیج فارس و شبه قاره هند عمل کرده است. علاوه بر این شرائط سیاسی-نظامی خلیج فارس در قرون نخستین اسلامی و بر اثر تهاجم اعراب مسلمان نیز بر این موانع و چالشهای بیش از پیش دامن می زده است.
