مسئله انتظار و ظهور منجی در همه‌ی ادیان آسمانی خصوصاً دین اسلام، باعث سوء استفاده برخی‌ها از انتظار مردم برای ظهور امام موعود شده است و در این راستا شروع به فرقه سازی کردند. ازجمله این افراد علی محمد شیرازی(1198ـ 1229هـ .ش) بود. او ابتدا ادعا می‌کرد که باب و نائب مهدی موعود(ع) است و در ادامه مدعی شد که خود همان امام موعود است. این فرقه‌ها عموما از دل ناملایمات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و مذهبی بیرون می‌آید و سعی در ارضای نیاز مردم جامعه به شکل مذهبی و ظهور یک فرد مقتدر و قدرتمند که تمام این پچیدگی‌ها به خاطر نبود وی بوده و حال او برگشته و قرار است آن‌ها را مرتفع سازد. این پژوهش تلاش می‌کند عواملی که سبب گسترش این فرقه در مردم زمان قاجار شده است و همینطور اقدامات علما در برخورد با این فرقه را مورد بررسی قرار دهد.
