بنزین بهعنوان یکی از محصولاتی مهم و راهبردی به شمار میرود که در پالایشگاههای نفت تولید میشود و در میان مصارف فراوردههای انرژیزا، مصرف بنزین موتور در ایران بهتنهایی سهمی حدود 43 درصدی را به خود اختصاص داده است که ازاینرو بیشترین توجه را جهت مدیریت اثربخش نیازمند است. روند افزایش مصرف بنزین در سال 1401زنگ خطر را برای ورود به کانال کمبود بنزین و اجبار به واردات این محصول به صدا درآورده و ممکن است منجر به ازدستدادن فرصت صادراتی شود. علاوه بر این، امروزه افزایش گسترده جمعیت فشار قابلملاحظهای بر منابع موجود وارد میکند و تغییرات آبوهوایی را به میزان قابلتوجهی تحتتأثیر قرار میدهد. در کنار این مورد، صنعت نفت، گاز و پتروشیمی یکی از آلایندهترین صنایع در دنیا است. به همین جهت در این سالها اجرای مؤثر شیوههای پایدار در زنجیرههای تأمین این صنعت بهعنوان یکی از راهحلهای مواجهه با این چالشهای زیستمحیطی موردتوجه پژوهشگران و فعالین این حوزه قرار گرفته است. در این راستا یکی از مهمترین این فعالیتها تلاش برای مدلسازی و در نهایت بهینهسازی این زنجیرهها است. رسالت پژوهش حاضر در این است تا بتواند به ارائه یک چارچوبی بهمنظور توسعه مدل بهینهسازی ریاضی زنجیره تأمین پایدار بنزین کشور کمک شایانی نماید. ازاینرو علاوه بر ارائه چارچوب اجرایی، به روشهای گردآوری و تجزیهوتحلیل داده هر یک از گامهای اجرایی چارچوب پیشنهادی نیز میپردازد. با بهرهگیری از چارچوب پیشنهادی میتوان به اهداف تبیین شده در سند راهبردی برنامهریزی جامع انرژی کشور در خصوص اتخاذ تصمیمات راهبردی بهینه و پایدار دستیافت.